Ο έρωτας με έρωτα περνάει?...

‘’Ο έρωτας με έρωτα περνάει,για να ξεχάσει μια καρδιά, να μη πονάει άλλο πια,πρέπει αλλού να πάειειειειειειει!!!!!!!!!!!!’’

Κάθε χωρισμένος άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του το έχει βάλει στο διαπασόν αυτό το σουξεδάκι τουλάχιστον μία φορά..........σε κάθε χωρισμό στην ζωή του.    Άλλος το ακούει για παρηγοριά,άλλος σαν υπόσχεση στον έαυτο του,άλλος το αφιερώνει μέσω facebook (κ μέσα απο κλήσεις απο απορρητο στις 5 το πρωί καμιά φορά,εξαρτάται πόσο έχει πιεί)στο άτομο που τον εγκατέλειψε ,πιστέυοντας πως μπορεί κ να τσιμπήσει κ να γυρίσει πίσω...  Σημασία δεν έχει ο λόγος που το ακούμε,άλλα το αν ισχύει. 

Περνάει ο έρωτας με έρωτα τελικά?

Φυσικά κ περνάει.!!!!

Ο επιπόλαιος έρωτας περνάει ακόμα κ με ένα επόμενο ΄΄καλό’’   σεξ.

Μια τονοτική δόση στον πληγωμένο μας εγωίσμο είναι ίκανη να μας κάνει να ξεχάσουμε ακόμα κ το όνομα του ανθρώπου που τα πίναμε για χάρη του.

 Και το μόνο που θα έχει μείνει να μας τον θυμίζει θα είναι τα 2-3 κίλα που πήραμε απο τις άτιμες εκείνες  (ολόκληρες εννοειται) τούρτες σοκολάτας, που καταβροχθίζαμε αναπολώντας τις όμορφες στίγμες μας μαζί του.

Tα γέλια μας,το σεξ,τις βόλτες στην παράλια,το σεξ,τα dvd τα σαββάτοκυριακα,το σεξ...

Αλλα έχουμε βρει ήδη τον τρόπο να τα χάσουμε τα περριτά κιλάκια.Ας είναι κάλα ο έρωτας της ζωής μας(ο καίνουργιος φυσικά,αυτός με το ‘’καλό’’ σεξ που λέγαμε!)

Σ΄αυτούς τους έρωτες είναι αφιερωμένο λοιπόν το άσμα.Αυτούς τους ανθρώπους σκεφτόταν κ ο Φώντας όταν έγραφε τους στίχους.Τον έρωτα που μας διώχνει τις ανασφάλειες μέχρι την μέρα που θα τον χάσουμε κ θα γεμίσουμε ξάνα απο αυτές.

Και άυτος  που θα βρέθει στον δρόμο μας κ θα μας κάνει να νιώσουμε ξάνα επιθυμητές,θα τον βαφτίσουμε έρωτα όπως τον προηγούμενο!(κ μεγαλύτερο μη σου πω).

Ο έρωτας ΔΕΝ περνάει με έρωτα...??

Όχι...δεν περνάει...ο πραγματικός έρωτας έχει τα δίκα του σημάδια κ για να τον αναγνωρίσεις άλλα κ για να τον θυμάσαι για όλη σου την ζωή...

Εννοείται οτι κ σ αυτόν τον έρωτα οι τούρτες σοκολάτας δεν λείπουν,τουλάχιστον για τις πρώτες μέρες του χωρισμού.

Η διαφόρα όμως είναι ότι δεν αναπωλείς απλά τις όμορφες στιγμές σας.

Τις ξαναζείς..Μυρίζεις το άρωμα του κορμιού του στον αέρα γύρω σου,νιώθεις το αγγιγμά του τόσο ζωντανό που σε κάνει να ανατριχιάζεις.

Ακους  τον θόρυβο που κάνει η καρδιά σου που ραγίζει  κάθε  νύχτα που περνάει κ εκείνος δεν είναι εδώ...

Το σεξ πάυει να είναι ακόμα κ βιολογική ανάγκη κ αν καταλάθος σκεφτείς ότι μπορεί να σε αγγίξουν άλλα χέρια,αηδιάζεις κ νιώθεις ενοχές,ενοχές όχι γιατί με την σκέψη σου πρόδοσες εκείνον,άλλα είναι σαν να προδίδεις τον έαυτο σου,γιατί εκείνος είσαι εσύ....

  Ο πόνος του πραγματικού έρωτα δεν μοιράζεται,γιατί οι φίλοι στην προσπάθεια τους να σε παρηγορήσουν θα σου πουν ατάκες του τύπου 

-''ο ερωτας με έρωτα περνάει''

 ''θα το ξεπεράσεις''

-''θα τον ξεχάσεις''

κ έσυ θα θες να τους φωνάξεις πως  δεν θέλεις να περάσει ,δεν θες να τον ξεπεράσεις κ οπωσδήποτε δεν θες να τον ξεχάσεις.

 Δεν θες να το εκδίκηθεις,δεν θες να τον πονέσεις. 

 Ο έρωτας που σε κάνει να τον σκέφτεσαι μακρύα σου,ίσως ακόμα κ στην αγκάλια μιας άλλης γυναίκας κ να λες ‘’θέλω να είναι ευτυχισμένος΄΄ κ να το εννοείς,(εστω κ αν αυτό σε τσακίζει)αυτός ο έρωτας δεν περνάει με άλλον έρωτα γιατί απλά είσαι τόσο γεμάτη μέσα σου,κυλάει ακόμα στο αίμα σου αυτός ο άνθρωπος που δεν χωράει κανένας άλλος... 

 ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να μπεί κάποιος άλλος ανάμεσα σε σένα κ εκείνον(κ ας μην είναι έδω)είναι να το θελήσεις.

Όσο συνεχίζεις τα βράδια πριν κοιμηθείς να του λες ΄΄καληνύχτα΄΄ σα να ειναι εδω...δεν θέλεις να σου περάσει... περιμένεις...

...Κ.Γ

www.youtube.com/watch?v=JfWSq0xXA68