Μια μυρωδιά… μια ανάμνηση…
Μια μυρωδιά είναι ικανή να σου ξυπνήσει μια ανάμνηση που προσπαθούσες με ΄΄ νύχια κ μ δόντια ΄΄ να την ξεχάσεις .
Μια μυρωδιά είναι ικανή να σου ξυπνήσει μια ανάμνηση που είχες ξεχάσει, όχι γιατί το ήθελες αλλά γιατί ίσως με το πέρασμα του χρόνου την έθαψες κάπου βαθιά μέσα σου.
Περπατάς στον δρόμο, ανοίγεις το παράθυρο, μπαίνεις μέσα σ ένα σπίτι κ μια μυρωδιά σου τρυπαει την μύτη κ νιώθεις ένα γλυκό φτερούγισμα στο στομάχι. Μια ανάμνηση έρχεται στο μυαλό σου, ίσως κάτι από τα παιδικά σου χρόνια. Το κέικ πορτοκάλι που σου έφτιαχνε η μητέρα σου,η λεμονιά που στεκόταν έξω από το σχολειό σου , τα κουλουράκια από τον φούρνο της γειτονιάς, εκείνης της γειτονιάς που ένιωσες τα πρώτα καρδιοχτυπήματα…
Είναι κ εκείνες οι άλλες μυρωδιές που σου ταράζουν τα μέσα σου. Ένα σφίξιμο στην καρδιά σαν κάποιος να σε παταει στο στήθος, αυτό το μούδιασμα στα πόδια που μάταια προσπαθείς να κάνεις έστω κ ένα βήμα γιατί ο εγκέφαλος αρνείται να υπακούσει, έχει γεμίσει με εκείνη την μυρωδιά…
Την δική του/της…
Κάθε άνθρωπος έχει ένα ξεχωριστό άρωμα , μια μυρωδιά που τον κάνει μοναδικό…
Μια μυρωδιά που θα σε λυτρώσει ,που θα σε στείλει στον παράδεισο κ στην κόλαση μαζί.
Που δεν θα ξεχάσεις ποτέ, που δε θα θέλεις να ξεχάσεις…
Ίσως αυτή τη μοναδική μυρωδιά να μην την συναντήσεις ποτέ κ ίσως αυτό να είναι τύχη.
Γιατί αν την συναντήσεις , θα ζεις , θα γελάς, θα κλαις, θα ονειρεύεσαι , θα ξανά ερωτεύεσαι μ΄αυτήν κ για αυτήν . Ακόμα κ εκεί που θα νομίζεις ότι σ έχει αφήσει ,μόλις πειστείς ότι την έχεις ξεχάσει , τότε είναι που θα εισβάλει θριαμβευτικά μέσα από τα ρουθούνια σου κ θα κατακλύσει το κορμί σου, την καρδιά σου κ θα φτάσει μέχρι τα βάθη της ψυχής σου, εκεί που κρυβόταν πάντα…
Κ το μυαλό θα γεμίσει κ πάλι με εκείνη την ανάμνηση…
Την ανάμνηση της ιδανικής μυρωδιάς…
Κ.Γ
Υ.Γ κ με δικά της λόγια ,παρακάτω, η επιστήμη συμφωνεί μαζί μου.
«Η αίσθηση της όσφρησης συνδέεται με τη μνήμη περισσότερο από κάθε άλλη αίσθηση. Αυτό εξηγεί για ποιον λόγο οι οσμές προκαλούν άμεσα έντονα συναισθήματα σε ό,τι αφορά παλαιά γεγονότα αλλά και έντονα συναισθήματα σχετικά με ανθρώπους» σημειώνει στο Βήμα η κυρία Χαρβάτη. Εξηγεί ότι οι σχετικώς μεγαλύτεροι οσφρητικοί βολβοί και κροταφικοί λοβοί του Homo sapiens σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο είδος μαρτυρούν καλύτερη αίσθηση όσφρησης η οποία με τη σειρά της συνδέεται με την εξέλιξη των κοινωνικών λειτουργιών όπως η αναγνώριση των συγγενών, οι καλύτερες οικογενειακές σχέσεις, η ομαδική σύμπνοια και η κοινωνική μάθηση.
Καταλήγει τονίζοντας πως παρότι η όσφρηση των πρωτευόντων ειδών και του ανθρώπου δεν είχε λάβει τη θέση που της άξιζε, καθώς εθεωρείτο μια «κατώτερη» αίσθηση, η νέα μελέτη δείχνει τη σημασία της για την ανθρώπινη εξέλιξη και κυρίως για την κοινωνική εξέλιξη του Homo sapiens.