Μια ευχή...μια ιστορία...

 Σαν σήμερα...

«Ήταν εκείνη η στιγμή που ο ουρανός ενώθηκε με την γη!

Μωρό παιδί ακόμα στα πρώτα της  δειλά βήματα γαντζωμένη απο τα φουστάνια της μάνας της.

Εξαρτημένη απ την δική της ανάσα, με δυο τρεις λέξεις να βγαίνουν απο το στόμα της κ αυτές για να εκφράσουν μόνο τις ανάγκες της...

¨Ηταν εκείνη η στιγμή που το παιδικό, ασχημάτιστο  κορμάκι της  σύστικε απο μια δύναμη θαρρείς θεική που την ανάγκασε να σηκώσει το κεφαλάκι της στον ουρανό κ να χαμογελάσει..πολυ αργότερα θα καταλάβαινε τον λόγο...

Ήταν εκείνη η στιγμή που μια μάνα γνώριζε τον πόνο που λαχταρούσε να νιώσει απο τη μέρα που γεννήθηκε .

Μεσα απο τα σωθικά της ακούστηκε το πρώτο κλάμμα απο το πλάσμα που θα αγαπούσε για μια ζωή.

Ηταν εκείνη η στιγμή που ήρθε στον κόσμο  ενας άγγελος που μοίρασε απλόχερα χαμόγελα σ ολους εκείνους που αντίκρυσαν τα καταπράσινα ματάκια του...

Οι μοίρες που στέκονταν πάνω απο το βρέφος κρατόντας στα χέρια τους ενα κομμάτι χαρτί γεμάτο χαρές,λύπες,ανθρώπους,στιγμές,μια ζωή έτοιμη για να την ζήσει αυτό  το πλάσμα μέχρι την μέρα που θα ξαναγυρίσει στον ουρανό,εκείνη την στιγμή κατάλαβαν το λάθος τους...μη ξέροντας πως να το διορθώσουν γιατι γνωριζαν πως οτι γράφεται δεν σβήνεται κοιτάχτηκαν σαστισμένες...δεν μπορουσαν να αποφύγουν εκείνο το ονομα,’επρεπε να υπάρχει στην ζωή του γιατι 2 χρονια πριν ειχαν γράψει το δικό του όνομα στην ζωή έκεινου του κοριτσιού...

Ηταν εκείνη η στιγμή που το ονομα μου γράφτηκε στη ζωη σου,βιαστηκά κ απρόσεχτα,σε λάθος σημείο...αν οι μοιρες δεν έκαναν εκείνο το λάθος,θα είχα την θέση που μου άξιζε...αλλα αν οι μοιρες δεν καταλάβαιναν ποτέ το λάθος τους,δεν θα σε ειχα γνωρίσει ...Αυτο θα σκέφτηκαν κ εκείνες κ αποφάσισαν να το αφήσουν  στα χέρια σου...»

Θα ήθελα πολύ να μπορώ να σου ευχηθώ με πράξεις αλλά μου τις έχεις απαγορέυσει!μόνο λέξεις μου επιτρέπεις...

Να είσαι χιλιόχρονος ερωτα μου,θέλω να εισαι πάντα ευτύχισμενος,με υγεία!να σε χαίρονται όσοι έχουν την τύχη να σε έχουν δίπλα τους!Για μένα η σημερινή μέρα θα είναι πάντα γιορτή,γιατί γεννηθήκε ο άντρας της ζωής  μου...ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!!!