Γιατί σ αγαπώ?
Σ αγαπώ
για αυτά τα χέρια που κάνουν το κορμί μου να σπαρταράει σαν εκείνο το μικρό ψαράκι που πιάνεται στα δίχτια του ψαρά κ πασχίζει να βρει ανάσα μακρυά απο τον υδάτινο κοσμό του,τον μόνο κόσμο που γνώρισε!
Για αυτα τα χείλη που πήραν την ανάσα μου απο το πρώτο κιόλας φιλί σου,σαν την μέλισσα που ρουφάει το νέκταρ απο την κάρδια του λουλουδιού,όχι για να το πονέσει μα για να δημιουργήσει με τόσο περιτεχνό τρόπο το πιο γλυκό αγαθό...
Για τα όμορφα σου μάτια που αναγκάζουν όλο μου το είναι να παραδίνεται στο κοιταγμά τους,σαν την θάλασσα που δεν έχει τρόπο να αντισταθεί στον άνεμο που την ταράζει όποτε εκείνος το αποφασίσει...
Για την φωνή σου που κάνει κάθε λέξη που βγαίνει απο το στόμα σου να ηχεί βαθιά μέσα μου σαν μουσική, να συγλονίζει την ψυχή μου, σαν την μάνα που ακούει το πρώτο κλάμμα του μωρού εκείνη την ώρα που το γεννά...κ κάθε πόνος ξεχνιέται...
Για την ψυχή σου,γιαυτή τη ψυχή που κρύβει μέσα της ένα μπερδεμένο κ ταπεινό,κάλο άνθρωπο που λαχταρά, μα σκιάζεται απο τα πρέπει του σαν τον καπετάνιο που στο ναυάγιο θέλει να σωθεί μα θυσιάζει την ζωή του για όλους εκείνους που τον εμπιστέυτηκαν.
Για την καρδιά σου που δεν άκουσε τις φωνές του μυαλού σου κ μ αγάπησε, σαν τον ήλιο της πατρίδας μας που όσα σύννεφα κ να βρέθουν μπροστά του δεν τον τρομάζουν,εκείνος συνεχίζει να λάμπει γιατί γιαυτό ο θέος τον δημιούργησε...
Γιατί μπορεί να μην έχεις λευκό άλογο,να μην έχεις γαλάζιο αίμα,να μην αψηφάς τα πάντα για να είσαι μαζί μου όπως έγραφαν τα παραμύθια που μεγάλωσαν πολλές γέννιες ρομαντικών κοριτσιών αλλά για μένα είσαι αυτός που περίμενα όλη μου την ζωή...είσαι ο δικός μου πρίγκιπας...
Κ.Γ