Φιλί κ απάτη ...

‘Ενα από εκείνα τα όχι κ πολύ σπάνια πια Σαββατόβραδα που δεν είχα βγει κ βρισκόμουν στην γνώριμη κατάσταση , η τηλεόραση να παίζει απλώς για να υπάρχει σαν ήχος , εγώ στον καναπέ αγκαλιά με το laptop παίζοντας παιχνίδια ή στην καλύτερη περίπτωση καθισμένη στην τραπεζαρία δημιουργώντας πραγματάκια με την ιαπωνική τέχνη origami (δοκιμαστε το , βοηθάει να αδειάζει το μυαλό ). Καπού εκεί λοιπόν αναπολώντας ή μάλλον κάνοντας έναν σύντομο απολογισμό της όχι τόσο πετυχημένης προσωπικής μου ζωής, αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που μας κάνει να ερωτευόμαστε ή να νομίζουμε ότι ερωτευόμαστε ή τέλος πάντων να κολλάμε με ανθρώπους που μας απορρίπτουν. 

Γιατί όταν βρίσκουμε ανθρώπους διαθέσιμους , στην ίδια φάση θεωρητικά με εμάς, που μας δείχνουν ενδιαφέρον , μας δίνουν χρόνο κ χώρο από τον χρόνο κ από τον χώρο τους χωρίς να μας στριμώχνουν σε μια γωνιά τσαλακώνοντας μας, εμείς δεν είμαστε ευχαριστημένοι ? Γιατί μετά από λίγο καιρό ασφυκτιούμε κ το βάζουμε στα πόδια ?Είναι τόσο παράλογο να σου συμπεριφέρεται ένας άνθρωπος όπως σου αξίζει ? Είναι απίστευτο να θέλει κάποιος να είναι μαζί σου χωρίς δράματα ? Πόσα γιατί μου ήρθαν εκείνη την στιγμή δεν μπορείτε να φανταστείτε . Το pill box origami δεν τέλειωσε ποτέ εννοείται … 

Σκέφτηκα πάρα πολλά για το γιατί μας τραβάει κ μας κρατάει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε κ που θα ήταν το λογικό . 

Κάποτε είχα διαβάσει για το σύνδρομο της εγκατάλειψης , αυτό στο περίπου σημαίνει όσο άφορα τις σχέσεις ότι το άτομο που πάσχει από αυτό το σύνδρομο πιστεύει ότι αργά ή γρήγορα θα χάσει το άτομο που αγαπάει από διπλά του . Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργεί ιδιαίτερα εξαρτημένες σχέσεις κ ενίοτε να γίνεται κουραστικός στους άλλους κ από την άλλη ίσως να επιλέγει ανθρώπους που δεν μπορεί να έχει ποτέ πραγματικά κ ολοσχερώς δικούς του, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έτσι δεν γίνεται να βιώσει την εγκατάλειψη. Αρρωστημένο ε? Κ όμως αν το σκεφτείτε όσο παράλογο κ αν ακούγεται αν όλο αυτό κάποιος μπορεί να το ζει χωρίς συναίσθημα γλιτώνει πατώματα  κ ξενύχτια να κλαίει την χαμένη αγάπη του . Την έχεις χαμένη από την αρχή κ καθάρισες !!!!Αν βέβαια μπαίνει συναίσθημα σε όλο αυτό νομίζω ότι τελικά είναι χειρότερο να ζεις κάθε μέρα την εγκατάλειψη από το να την ζήσεις αν την ζήσεις μια φορά …

Εκτός από το σύνδρομο που λέγαμε παραπάνω υπάρχει κ η ματαιοδοξία που ως γνωστόν ο άνθρωπος είναι ματαιόδοξος από την φύση του. Η εμπιστοσύνη και η υπερηφάνεια για τον εαυτό μας ενισχύεται όταν είμαστε επιθυμητοί . Φανταστείτε λοιπόν τι συμβαίνει όταν το αντικείμενο του πόθου μας μας απορρίπτει , χτύπημα κάτω από την μέση, πλήγμα στην προσωπική μας ματαιοδοξία. Κ αντί σας φυσιολογικοί άνθρωποι να γυρίσουμε την πλάτη κ να αποχωρήσουμε με το κεφάλι ψηλά τι κάνουμε ? Προσπαθούμε να ανακτήσουμε την αυτό άξια μας κυνηγώντας αυτό το άτομο που μας προκάλεσε την ζημιά πιστεύοντας ότι αν το κερδίσουμε πάλι θα νιώσουμε ξανά ισχυροί. Κ ξανά πληγώνουμε την ματαιοδοξία μας κ πάμε πάλι από την αρχή κ όλα ένας φαύλος κύκλος . Εντάξει δεν φταίμε εμείς η φύση φταίει , ματαιοδοξία κ βλακείες !!

Από την άλλη ένας άνθρωπος λιγότερο διαθέσιμος για εμάς μας κεντρίζει το ενδιαφέρον.Αν δηλαδή εμείς θέλουμε να τον βλέπουμε συχνότερα, να μιλάμε στο τηλέφωνο, στο chat κτλ. αλλά η διαθεσιμότητα του είναι περιορισμένη, αυτόματα η αξία του είναι ανεβασμένη για εμάς . Σε αντίθεση με κάποιον που μπορούμε να τον έχουμε οποτε θέλουμε . Είναι αυτό το κλασικό που λέμε ΄΄Αυτον το έχω οποτε θέλω ΄΄κ μόλις κάνει 2 μέρες να μας στείλει μήνυμα τον ερωτευόμαστε !! Γιατί? Γιατί η ζήτηση του είναι μεγαλύτερη από την πρόσφορα του άρα έχει μεγαλώσει η άξια του . Έρωτας κ οικονομία ένα κ το αυτό !!

Η αρχή της λειτουργίας του σύμπαντος είναι το δούναι και λαβείν . Ο άνθρωπος ως η πιο εξελιγμένη μορφή στο ορατό σύμπαν χρησιμοποιεί ποικιλοτρόπος λοιπόν αυτή την αρχή. Κάθε συναλλαγή έχει κ ένα τίμημα . Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν ακόμα κ σε μία τέτοια σχέση εμείς έχουμε δώσει πράγματα από την εαυτό μας, συναισθήματα, χρόνο, χώρο, όνειρα κ άλλα υλικά ή μη. Κ φυσικά περιμένουμε ανταπόδοση . Όχι δεν το κάνουμε συνειδητά . Ότι δίνουμε το δίνουμε με την καρδιά μας, με αγάπη αλλά ασυνείδητα περιμένουμε να μας επιστρέψει κάτι από όλο αυτό και όσο λιγότερο ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας τόσο περισσότερο χρόνο επενδύουμε σε αυτόν προσπαθώντας να τον κάνουμε να ανταποδώσει . Κ επενδύουμε περισσότερο κ μεγαλώνουνε οι προσδοκίες μας κ μένουν ακόμα πιο πολλές στο τέλος ανεκπλήρωτες. Κ άλλος φαύλος κύκλος !!!

Εντάξει φυσικά μέσα σε όλα αυτά δεν ξεχνάμε ότι ένας σημαντικός λόγος που επιλέγουμε έναν άνθρωπο είναι κ αυτό που μας βγάζει . Αυτό τέλος πάντων που εμάς μας τραβάει σε αυτόν. Αυτό συνήθως είναι το πρώτο κ όλα τα υπόλοιπα έπονται αλλά επειδή το ανθρωπινό μυαλό κ ειδικά το γυναικείο δεν είναι αυτό που λέμε η επιτομή της λογικής, δεν θα μου φαινόταν περίεργο να ακούσω ότι ερωτεύτηκε κάποια κάποιον μόνο κ μόνο επειδή την έφτυνε κ ας μην της άρεσε καθόλου στην αρχή. Έτσι θα έχω να λέω ότι υπάρχουν κ χειρότερες από εμενα !!! 

Θα ήταν τουλάχιστον χαζό να δώσει κανείς συμβουλή σε κάποιον να αποφύγει τέτοιες σχέσεις γιατί νομίζω ότι στον έρωτα δυστυχώς αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις . Σκοπός είναι μόνο να μπορέσεις να αναγνωρίσεις αυτούς τους φαύλους κύκλους κ ίσως να γλιτώσεις λίγο χρόνο γιατί πίστεψε με θα είναι απλώς χαμένος χρόνος. 

Σίγουρα η άξια μας έχει εκτιμηθεί στο παρελθόν από άλλους ανθρώπους  κ θα εκτιμηθεί κ στο μέλλον . Αν εκείνος επέλεξε κάποιον άλλον άνθρωπο κ όχι εμάς δεν σημαίνει ότι εμείς είμαστε κάτι λιγότερο , ίσως καμιά φορά απλώς να είμαστε κ πολύ περισσότερο από αυτό που αντέχει ή αξίζει  . Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους κ δεν υπάρχει λόγος να αρέσουμε σε όλους . Θέλει σθένος αυτό να το αποδεχτείς, γιατί πάει κόντρα στη δομή της ανθρώπινης φύσης. 

Παλιά τα Σαββατόβραδα έμενα μέσα γιατί η αυτοεκτίμηση μου χάρη σε μια τέτοια σχέση ήταν στα πατωματά … Τώρα … τώρα έχω το origami είπαμε :-) 

…

Κ.Γ

www.youtube.com/watch?v=pE_t2Yxb6QI